Öz sevgi ile daha mutlu ve sağlıklı bir hayat. Uzun zamandan beri çoğu kansere yakalanmış veya hastalığı yenmiş pek çok hastalarda duymaya başladım. KENDİNİZİ SEVİN. Bunu gerçekten biliyor muyuz ve uygulaya biliyor muyuz?
Birçok insan, başkalarına sevgi vermekte bonkör davranırken, kendisine aynı şefkati göstermekte zorlanıyor. Kendimizi sevmek, sadece aynaya bakıp mutlu olmak değil; derin bir kabulleniş, şefkat ve anlayış sürecidir. Peki, kendini sevmek gerçekten ne demek? Ve bu sevgiyi nasıl geliştirebiliriz?
Kendini sevmek, başkalarının onayına muhtaç olmadan, içsel değerini fark etmektir. Hayatın zorlukları ve toplumun dayattığı kalıplar bazen bizi kendimizle savaş haline getirir. Ama unutmamak gerekir ki, bir insan yalnızca kusursuz olduğu zaman değerli değildir. Kusurlarıyla, hatalarıyla ve eksikleriyle de var olmaya hakkı vardır.
Hepimizin içinde zaman zaman bizi eleştiren, yargılayan bir ses yankılanır: “Yeterince iyi değilim”, “Hata yapıyorum”, “Başkaları benden daha başarılı.” İşte bu sesi fark etmek ve ona meydan okumak, kendini sevmek adına atılacak büyük bir adımdır. Kendimize nasıl konuştuğumuz çok önemli. Sürekli olumsuz bir dille kendimizi eleştirirsek, özgüvenimizi ve motivasyonumuzu düşürürüz. Oysa ki, hatalar insana mahsustur ve her hata yeni bir öğrenme fırsatıdır.
Kendini sevmek sadece psikolojik değil, fiziksel bir süreçtir de. Bedenimize iyi bakmak, sağlıklı beslenmek, spor yapmak ve iyi bir uyku düzeni oluşturmak bu sevginin en somut göstergelerindendir. Aynı zamanda ruhunu da beslemek gerekir: Sevdiğin aktiviteleri yapmak, doğada vakit geçirmek, sanata veya yazıya yönelmek gibi…
Hayır demeyi öğrenmek, kendine duyduğun saygının bir göstergesidir. Başkalarını mutlu etmek için kendimizi tükettiğimizde, aslında kendi değerimizi yok saymış oluruz. Sağlıklı sınırlar koymak, kendimizi daha fazla sevmemizi sağlar. Kimseyi kırmadan, kendi sınırlarımızı belirleyerek daha huzurlu bir yaşam sürdürebiliriz.
Kendini sevmek, geçmişi geride bırakmayı ve yapılan hataları kabullenmeyi de içerir. Hepimiz geçmişte hatalar yaptık, yanlış kararlar aldık. Ancak sürekli kendimizi suçlamak, bir yük gibi sırtımızda taşımak sadece geleceğimizi de karartır. Kendini affetmek, bir özgürleşme yolculuğudur.
“Şu olursa mutlu olacağım” gibi düşüncelerle yaşamak, mutluluğu sürekli ertelemektir. Oysa ki, şu an elimizde olanlarla mutlu olmayı öğrenmek, hayata daha pozitif bakmamızı sağlar. Küçük şeylerden keyif almak, şükran duygusunu geliştirmek de kendini sevmenin bir parçasıdır. Alma – verme dengemizi hiç bozmadan ilerlemeliyiz.
Kendini sevmek, bir gecede kazanılacak bir beceri değildir. Sabırla, küçük adımlarla ilerlemek gerekir. Kendine karşı nazik ol, hata yapmanın insan olmanın bir parçası olduğunu kabul et ve en önemlisi: Kendine, başkalarına gösterdiğin sevgi kadar sevgi göster. Çünkü en büyük yolculuk, kendini sevmekle başlar.
